چنان شیرینی دنیای ما شـورانده دنیا را            که از ما وام می‌گـیـرند آئـین تمـاشـا را

به شوق دیدن صبح دل‌انگیزی که ما داریم            هر آئیـنه به مغرب می‌برند آئـیـنۀ ما را

بگو امواج سرکش بیش از این خود را مرنجانند            که طوفان‌ها مصمم می‌کند مردان دریا را

به ما روز ازل تصویری از یاری نشان دادند            که می‌جنگیم و می‌جوئیم آن تصویر زیبا را

به ما یک یا علی گفتند و از ما جان و دل بردند            خوشا آنان که از نزدیک می‌دیدند مولا را

به ما گفتند مولایی‌ست، مولایی که می‌باید            برای چیدن عطرش مسافر شد سحرها را

به ما گفتند جنگی هست و باید مرد میدان بود            همان جنگی که مدت‌هاست خون کرده جگرها را

همان جنگی که مادرها به پایش مادری کردند            پدرهامان فدا کردند در راهش پسرها را

همان راهی که روشن بود از چشم انتظاری‌ها            و دوشادوش می‌آورد، طوفان خبرها را

به ما گـفتند هنگام نماز عید قربان است            و ما سوی منا بردیم بعد از سجده، سرها را

ببین قربانیانت را، بِنَـفـسی اَنت یا مـولا            سر سرخی به ما آن‌سان عنایت کن که یحیی را

تو می‌آیی و این یـلدای طولانی نمی‌ماند            که چشمان تو تضمین می‌کند خورشید فردا را